آلبوم عکس: یادی از نسل بیت؛ عکس‌های آلن گینزبرگ شاعر از جوانی پرشور

«یادمان هایی از نسل بیت: آثار عکاسی آلن گینزبرگ» در موزه هنرهای معاصر یهودیان شهر سن فرانسیسکو به نمایش درآمده؛ آلن گینزبرگ – خودنگاره 1955

جک کرواک، نویسنده، درحال پرسه در خیابان هفتم منهتن. گینزبرگ نوشته: «می دانستم که او مرا آن طور که هستم قبول می کند. با همه پیچیدگی ها، دل نگرانی ها، تاریکی اندوه ها، دردها و شادی ها و آن درک دیوانه وار هستی. چرا که خود او هم از همین دردها رنج می برد.»

روزگار جوانی نویسندگان جنبش بیت. گینزبرگ نوشته: «مردانی متکی به نفس، زیبا، پویا، امیدوار و امیددهنده.»

جک کرواک و ویلیام باروز در نشیمن آپارتمان گینزبرگ در منهتن: «جک همونطور که بارها از سال 1945 بهت گفته ام تا زمانی که توی خانه مادرت زندگی می کنی و لای پیشبند او قایم می شوی نمی توانی.....»

پیتراورلوسکی در کنار مزار جیمز جویس در زوریخ: «در بلندی های گورستان قدیمی، ما مزار جویس را زیرخروارها برف پیدا کردیم. برف هایش را پس زدیم ...»

بارنی روزت، ناشر و مدیر انتشارات آوانگارد «گروو» در سان فرانسیسکو که پس از چاپ غزل «زوزه» گینزبرگ توانست با یک جنگ قانونی دراز مدت انتشار آزاد و بدون سانسور کتاب و فیلم در آمریکا را تضمین کند.

نیل کسیدی، قهرمان کتاب "در جاده" و عشق آن روزهای او– 1955

ویلیام باروز، «ناهار لخم» و همه آسیب پذیری هایش

جک کرواک – روی پشت بام با کتاب «راهنمای شغل مامور ترمز قطار» در جیب

جک کرواک در سال 1964 تنها چند سال پیش از مرگ :«او در آن زمان شکل پدرش شده بود. صورت سرخ فربه اش چهره دبلیو سی فیلد کمدین را به یاد می آورد.»

ویلیام باروز در سال 1980 در راه خانه در منهتن: «دوستی و علاقه بی حساب ما که در طول سال ها تاب آورده است.»

آلن گینزبرگ -خودنگاره– بعد از یک دوره 10 ساله عکاسی از همقطارانش در جنبش بیت، در سال 1963 دوربین را زمین گذاشت و عکس ها را به آرشیو دانشگاه کلمبیا سپرد.