والنتین یوردانف رئیس فدراسیون کشتی بلغارستان به همراه رافائل مارتینتی رئیس پیشین فیلا
واکنش‌ها و اعتراضات خانواده کشتی جهان به حذف احتمالی این رشته ورزشی از المپیک ۲۰۲۰، جلوه‌های گوناگونی دارد.
در اروپا و آمریکا امضای پتیشن، ایجاد صفحات مجازی، تدوین ویدئوهای تبلیغاتی، تولید تی‌شرت و صدور بیانیه همچنان در جریان است. انداختن عکس با بنرهایی که روی آن جملاتی در مذمت تصمیم IOC نوشته شده نیز مد روز باشگاه‌های کشتی است. خصوصاً در تیم‌های نونهالان و نوجوانان که آرزومندند در المپیک ۲۰۲۰ روی تشک بروند.
جان ایروینگ رمان‌نویس مشهور، دونالد رامسفلد وزیر دفاع سابق ایالات متحده و زاش جانسون ستاره گلف نیز به جنبشی پیوستند که خواستار بازگشت کشتی به المپیک شده.
در آسیا، غیر از عکس‌هایی که باشگاه‌های ژاپنی از کودکان معترض کشتی‌گیر منتشر کردند، ایران با میزبانی جام جهانی خبرساز شد و انبوه تماشاگرانش را به رخ کمیته بین المللی المپیک کشید.
مهمانان آمریکایی با ضبط تصاویری از استقبال هواداران ایرانی، زحمت نشر مطلوب آن را متقبل شدند و سایت فیلا هم به سرعت در صفحه اول خود، گزارشی از اعتراض به سبک ایرانی را منتشر کرد.
اما شدیدترین واکنش‌ها در بلغارستان صورت گرفت. والنتین یوردانف رییس فدراسیون کشتی این کشور، مدال طلایی که با مشقت فراوان در المپیک آتلانتا به گردن آویخته بود را به مقر کمیته بین‌المللی المپیک در لوزان پس فرستاد.
آرمن نازاریان فرنگی‌کار نیز که از آتلانتا تا پکن در چهار المپیک کشتی گرفته، طلای آتلانتا و سیدنی را به سینه زده و مدال برنز آتن را هم به خود اختصاص داده، قصد دارد در اعتراض به تصمیم IOCاعتصاب غذا کند!
به این ترتیب اگر نازاریان که از سرسخت‌ترین فرنگی‌کاران دنیا بوده اعتصاب اعتصاب غذای خود را نشکند، در بدبینانه ترین حالت ممکن است دامنه عواقب حذف کشتی از المپیک ۲۰۲۰ تا تلفات انسانی هم پیش برود.
والنتین یوردانف برترین آزادکار در تاریخ رقابت‌های قهرمانی جهان است. یعنی در صورتی که فقط مدال‌های مسابقات جهانی محاسبه شود، او با ۷ طلا، دو نقره و یک برنز در صدر قرار می‌گیرد و الکساندر مدوید با ۷ طلا، یک نقره و یک برنز در رده دوم.
یوردانف قهرمان المپیک آتلانتا و برنده مدال برنز المپیک بارسلونا هم هست و با این حساب، تعداد مدال‌های جهانی و المپیک او به رقم ۸ طلا، دو نقره و دو برنز جهان و المپیک می‌رسد که برای وزن ۵۲ کیلوگرم، رکوردی اعجاب‌انگیز است.
هفت مدال طلای اروپا و یک صندوق نشان زرین از تورنمنت‌های مختلف مثل بالکان، جام سوپر قهرمانان، گراند مسترز، دانکلوف، گالا، تختی و سایر مسابقات مهم دنیا در فهرست رشک‌انگیز افتخارات او حک شده.
طلایی که حالا پس از هفده سال از صوفیا به سوئیس برگشته، حاصل چهار مبارزه برای یوردانف ۳۶ ساله در آتلانتا بود که غیر از دور اول، سه رقابت بعدی‌اش فوق‌العاده سنگین بود. او ابتدا ویکتور رودریگز مکزیکی را ۱۰-۰ شکست داد. سپس از سد چچن مونگوش از روسیه گذشت.
یوردانف طلای المپیک خود را پس داد.
در نیمه‌نهایی، مولن مامیروف از قزاقستان را برد و در فینالی داغ و پر ماجرا، نامیک عبدالله‌یف از جمهوری آذربایجان را شکست داد تا روی سکوی قهرمانی، گردنش را برای مدال طلایی خم کند که اینک به نشانه اعتراض، به لوزان فرستاده.
والنتین یوردانف می‌گوید هدفش اعلام همبستگی با میلیون‌ها کشتی‌گیر و هواداران این ورزش در سراسر جهان است. او حذف ورزشی که از بنیاد با المپیاد باستان و المپیک نوین همراه بوده را غیر قابل باور دانسته و می‌گوید هنوز از این شوک بزرگ بیرون نیامده.
یوردانف سال ۱۹۸۲ در مسابقات جهانی ادمونتون ۲۲ ساله بود که مغلوب امیر تهرانی از ایران شد اما سال بعد در کی‌یف، مدال طلای جهان را در خاک شوروی از چنگ آناتولی بلوگلازوف بیرون کشید و برای نخستین بار روی سکوی شماره یک جهان ایستاد.
یوردانف نابغه‌ای است از باشگاه اسلاویا لیتکس صوفیا که در دهه ۸۰ میلادی به سلطان سال‌های فرد کشتی آزاد جهان مشهور شد. زیرا طلای جهانی سال‌های ۱۹۸۳، ۱۹۸۵، ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ را به گردن آویخت اما در سال‌های زوج، به خاطر دلایل و موانع مختلف دستش از طلا کوتاه ماند.
یکی از این موانع سالیان زوج، مجید ترکان بود که سال ۱۹۹۰ در مسابقات جهانی توکیو او را با اختلاف امتیاز چشمگیر از پیش رو برداشت. گرچه سال بعد در وارنا، یوردانف انتقام گرفت.
او در بارسلونا مقهور لی هاک سون از کره شمالی شد و به مدال برنز بسنده کرد. اما از المپیک بارسلونا به بعد با طلوعی دوباره از سن ۳۳ سالگی، چهار سال پیاپی در تورنتو، استانبول و آتلانتا (جهانی و المپیک) رقبایش را از دم تیغ گذراند و کارشناسان کشتی به خاطر سبک کشتی‌اش لقب روباه پیر کشتی جهان را به او دادند.
روباه پیری که در تله رقبای جوان و تازه نفسی مثل غلامرضا محمدی و نامیک عبدالله‌یف گیر نیفتاد.
او در مصاحبه‌اش با خبرگزاری رویتر، کشورهای ایران، روسیه و آمریکا را به اتحاد فراخوانده. اعلانی که پیش از او میخائیل مامیاشویلی رییس فدراسیون کشتی روسیه، حمزه یرلی‌کایا رییس فدراسیون کشتی ترکیه، ریچارد بندر مدیر امور اجرایی فدراسیون کشتی آمریکا و حجت‌الله خطیب سرپرست فدراسیون کشتی ایران بر آن صحه گذاشته بودند.
برانگیختگی روسای فدراسیون کشتی در نقاط مختلف دنیا و اعلام همبستگی آنها، بخت نناد لالوویچ را برای بازگرداندن کشتی به جمع رشته‌های المپیکی را افزایش می دهد.
مرد خندان و خوش برخورد اما گمنام در هیات رییسه فیلا که حالا در صورت نیل به این موفقیت بزرگ، اشتهار و محبوبیتی که رافائل مارتینتی در ۱۱ سال کسب نکرد را هفت ماهه به دست خواهد آورد.
