روزنامه‌های کابل؛ شنبه ۳۱ سرطان

بیشتر روزنامه‌های روز شنبه ۳۱ سرطان/تیر کابل به انتقاد از شیوه حکومت‌داری رئیس‌جمهوری غنی، فساداداری و مشکلاتی که مردم در مناطق مرکزی افغانستان دارند، پرداخته‌اند.

روزنامه ماندگار نوشته که از ابتدای اتحاد ژنرال عبدالرشید دوستم، معاون اول ریاست جمهوری افغانستان و محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهوری، مشخص بود که آقای دوستم برای مدت طولانی در کنار آقای غنی دوام نمی‌آورد. روزنامه نوشته که هرچند آقای غنی به صورت علنی هنوز نگفته که با دوستم و افرادی نظیر او از آغاز "به عنوان ابزارهای مقطعی نگاه می‌کرده و در دل نیت دیگری داشته، آن‌گونه که از سخن، سخنگوی ریاست‌جمهوری کاملا هویداست. ولی از اظهارات سابق آقای غنی مشخص بود که روزی با معاون اول خود چنین خواهد کرد".

نویسنده ماندگار نوشته: "به صورت واضح بگوییم که آقای غنی با استفاده از ژنرال دوستم و انتخاب او به عنوان معاون اولش در انتخابات به دو هدف اصلی خویش رسید که دیگر حضور و تحمل این افراد را برایش از دستور کار خارج می‌سازد".

به نظر نویسنده هدف نخست از این کار استفاده از بانک رای ازبیک‌ها به منظور پیروزی در انتخابات بود و دوم "کنار زدن معاون ریاست جمهوری از میان قوم تاجیک حالا هرکس که می‌خواهد باشد".

نویسنده مدعی است که وضعیت هرچند ممکن است از نظر ارگ قابل کنترل و مدیریت باشد، ولی سخت است که چنین احتمالی را قبول کرد. روزنامه گفته شاید با همه نگرانی که می‌توان از عواقب بحران داشت و امیدوار بود که به مسایل باریک نکشد، ولی "این‌که همه چیز به خوبی بگذرد نیز، احتمال نزدیک به صفر دارد".

روزنامه ۸صبح نوشته است که محمد اشرف غنی، برخلاف ادعای خودش نه تنها گامی در راستای مبارزه با فساد برنداشته است، بلکه "شبکه‌ای جدید از مافیای فساد را که به صورت گسترده به خودش وابسته است" ساخته است.

نویسنده این روزنامه مدعی است که "رجزخوانی‌های حکومت آقای غنی مبنی بر اصلاحات و تغییر جز یک مشت دروغ، چیزی دیگری نیست و اگر بحثی به نام اصلاحات هم وجود دارد، پوششی برای حذف مخالفان سیاسی است و بس".

نویسنده هشت صبح افزوده که از جانب دیگر، آن‌چه در حکومت آقای غنی و تا حد زیادی زیر نظر او صورت می‌گیرد، نشان‌گر آغاز "یک روند توتالیتر و قومی" است. چیزی که به قول او افغانستان حداقل در یک سده گذشته از آن به شدت آسیب دیده و چند بار وارد جنگ داخلی شده‌است.

در ادامه نویسنده افزوده که اگر آقای غنی به آن‌چه می‌گوید، باور دارد، باید زمینه‌های مشارکت ملی را در دولت خود فراهم ساخته و حلقه‌ا‌ی کوچک قومی خودش که همه‌کاره این مملکت شده‌اند را بشکند. "او بایست به صداهای دیگر و به دیدگاه‌های دیگر نیز اجازه دهد تا در رابطه به مسایل بزرگ مملکت ابراز نظر کنند و در روند تصمیم‌گیری سهیم باشند. در غیر آن، مسیری که‌ آقای غنی می‌رود به صورت محتمل ممکن است به یک جنگ داخلی تمام‌عیار دیگر منجر شود و تمامی تلاش‌های مردم افغانستان و جامعه‌ا‌ی جهانی برای ایجاد یک دولت باثبات و فراگیر ملی با شکست مواجه گردد".

روزنامه آرمان ملی نوشته که بازرگانان به علت افزایش ناامنی‌ها، فساد در ادارات دولتی و یا چکونگی پرداخت مالیات و پاره‌ای از مشکلات دیگر کشور را ترک کرده‌اند و سرمایه‌ها و خانواده‌های شان را به بیرون کشور انتقال داده‌اند.

سرمقاله نویس افزوده: "مقام‌های بلندپایه دولت از بهترین امتیازات مستفید می‌شوند و با خودروهای ضد گلوله و آخرین مدل و محافظان و حقوق بلند از مصیبت‌های که دامنگیر مردم شده و یا اطلاع ندارند و یا با وجدانهای مرده صدای مردم را نمی‌شنود".

نویسنده سرمقاله مدعی شده که باتوجه به این ملاحظات و گفته‌ها اگر به این مشکلات مردم توجه نشود و این زندگی طبقاتی از میان نرود، بعید به نطرم می‌رسد که حکومت بتواند دوسال باقی مانده عمرش را به آخر برساند؛ زیرا گذشته از عوامل سیاسی، تنها عوامل اقتصادی می‌تواند به عمر این حکومت پایان دهد.

روزنامه افغانستان ما نیز نوشته که مشکلات و چالش‌های مناطق مرکزی به قدری عمیق و گسترده است که طی یک دهه و حتی دو دهه قابل رفع نیست. روزنامه افزوده که در سال های اخیر گام‌های بزرگی برداشته شده‌است و این گام‌ها هرکدام تاریخی و بس مهم است، اما هرگز نتوانسته است چهره زندگی در هزاره‌جات را تغییر دهد.

نویسنده افزوده که پس از پانزده سال از عمر نظام سیاسی جدید، هنوز سفر به ولایت دایکندی مرکز افغانستان یک کابوس است و زندگی در آن جهنم. هنوز یک متر جاده آسفالت شده و قطره آب آشامیدنی بهداشتی لوله کشی شده، یافت نمی‌شود. هنوز حتی یک لامپ از طریق برق دولتی روشن نیست.

افغانستان‌ما افزوده: "معاون رئیس جمهوری افغانستان بر تعهد حکومت مبنی بر رهایی مناطق مرکزی از زندان طبیعی تاکید کرده، خوب است تا گام‌های بعدی اساسی تر و استوارتر برداشته شود".

سرمقاله نویس افزوده که رفع رنج‌های گسترده تاریخی و پاسخگویی به مطالبات "برحق" مردم مناطق مرکزی بسیار دشوار خواهد بود و این وضعیت ماموریت حکومت را نیز دشوار می‌سازد. ولی به قول این روزنامه هرگز دست نیافتنی و تحقق ناپذیر نیست. "کافی است اراده جدی و قاطع وجود داشته باشد".