ناگفته‌های هلمند: آب‌درمانی معتادان در 'مرکز تولید مخدر جهان'
در هلمند افغانستان، ولایتی که بخش عمده‌ای از مواد مخدر جهان در آنجا تولید می‌شود، مرکزی با آب و گفتار معتادان را درمان می‌کند.
براساس آمار در این ولایت حدود صدهزار نفر معتاد هستند.
مسئولان این مرکز می‌گویند به‌علت "نتیجه کم" از درمان اعتیاد با دارو دست‌شسته‌اند و آب‌درمانی را در پیش گرفته‌اند.
وقتی به آنجا رفتم، چند مرد در سنین مختلف نزدیک یک مخزن آهنی آب جمع شده بودند. یکی از آن کمی بالاتر ایستاده بود و شلنگ آبی را روی سر دیگران گرفته بود. نه هوا زیاد گرم بود که نیاز به آب‌بازی باشد و نه آن‌ها مشتاق آب‌بازی.
این افراد به مواد مخدر معتاد بودند. زمانی‌‌که بدن‌شان به مواد نیاز داشته باشد، به سمت آب می‌روند. این‌گونه خماری بدن از بین می‌رود.
این مرکز خصوصی حدود سه سال می‌شود که آغار به کار کرده است، در هر دوره حدود ۴۰ نفر را درمان می‌کند.
مسئول آن که خود سال‌ها با اعتیاد دست به گریبان بوده، گفت که مداوای معتادان مواد مخدر با مواد و داروهای شیمیایی بسیار دشوار است؛ به همین‌خاطر آب‌درمانی و گفتاردرمانی را انتخاب کردند.
- بادغیس پس از هلمند 'بزرگترین ولایت تولیدکننده' مواد مخدر افغانستان اعلام شد
- ناگفته‌های نیمروز ۱؛ نیمروز گذرگاه اصلی قاچاق انسان به ایران، پاکستان و اروپا
- غیرنظامیان در حومه هلمند؛ هدف گلوله‌های بی‌هدف
افرادی که به این مرکز مراجعه می‌کنند، در ابتدا روزهای سختی را می‌گذارنند. در هفت روز اول پایشان به زنجیر بسته می‌شود. به گفته مسئول این مرکز، این کار بار روانی دارد؛ این‌که معتادان از خود بپرسند چه شد که کارشان به این‌جا کشیده و پایشان به زنجیر بسته شد. دیگر این‌که پس از مدتی که زنجیر از پای آن‌ها باز می‌شود، شادی و خوشحالی آن‌ها از این "رهایی" سبب می‌شود به ادامه ترک اعتیاد بیشتر امیدوار شوند.
عبدالقدیر صالحی، مسئول مرکز درمان اعتیاد عبدالستار پهلوان بارکزی، گفت که با آب جسم را پاک می‌کنیم و با گفتار روح را.
او علاوه کرد: "گفتار درمانی به این معنی است که من خاطرات و تجربیات خود از اعتیاد را با دیگر افراد شریک می‌کنم، همین‌گونه شماری دیگر نیز تجربه ترک اعتیاد را در اختیار افراد دیگر می‌گذارد. این کار سبب می‌شود که بیماران با استفاده از تجربیات دیگران، بهتر درمان شوند."
افرادی که پس از مداوا از این مرکز می‌روند، مکلف هستند که هر ماه یک روز برگردند و به معتادان کمک کنند که چگونه اعتیاد را ترک کنند.
دوره درمان سه هفته است. برخی موارد به سه ماه طول می‌کشد.
تمام کارها توسط ساکنان این مرکز انجام می‌شود. از جمله پخت‌وپز.
نگهبان این مرکز هم زمانی خود معتاد بوده و پس از ترک اعتیاد همان‌جا ماندگار شده و از مرکز نگهبانی می‌کند.
ریاست بهداشت هلمند می‌گوید که در این ولایت حدود صدهزار نفر به مواد مخدر معتاد هستند. در هلمند ۸۵۰هزار نفر زندگی می‌کنند، با این حساب از هر ۹ نفر یکی معتاد است.
به نظر می‌رسد همین آمار سبب شده که حکومت افغانستان با همکاری نهادهای بین‌المللی، یک مرکز نسبتا بزرگ دوصد تخت خواب را به ارزش ۲۱۷ میلیون افغانی( بیش از سه میلیون دلار) در بیرون از شهر لشکرگاه برای مداوای معتادان بسازند.
این مرکز به حدی مجهز به نظر می‌رسد که راننده ما می‌گفت، دل آدم می‌خواهد معتاد باشد تا در این مرکز درمان شود.
با این وجود در آنجا به معنای واقعی کلمه "پشه پر نمی‌زند." ماه‌هاست کار ساخت آن تمام و آماده بهره‌برداری شده است. وقتی به آنجا رفتیم، به جز یک نفر نگهبان، دیگر هیچ کس نبود.
مسئولان وزارت بهداشت و مبارزه با مواد مخدر افغانستان می‌گویند به‌علت ناامنی نمی‌توانند این مرکز را فعال سازند.
گسترده بودن کشت خشخاش و قاچاق مواد مخدر در ولایت هلمند مساله‌ای قابل توجه است. اعتیاد به مواد مخدر هم روز به روز در حال افزایش است و مداوای آن فراتر از توان یکی دو شفاخانه است.