اخراج کلودیو رانیری؛ لستر تصمیم درستی گرفت؟

۷ می سال گذشته، وقتی کلودیو رانیری در جشن قهرمانی لستر در ورزشگاه "کینگ پاور" جام قهرمانی لیگ برتر را روی دستانش ‌برد، به عقیده بسیاری یکی از بزرگ‌ترین اتفاقات تاریخ ورزش بریتانیا رقم خورد.

تصمیم باشگاه لستر سیتی برای انتصاب رانیری به عنوان مربی توجه چندانی جلب نکرد، اما نتیجه‌اش موفقیتی بود که تاریخ، منطق و احتمالات را به چالش می‌کشید. مربی ایتالیایی، تیمی را قهرمان کرد که پیش‌تر در یک قدمی سقوط از لیگ برتر قرار داشت.

اما چرا این داستان افسانه‌ای طی ۹ ماه به کابوس تبدیل شد؟

لستر حق داشت رانیری را اخراج کند؟

تصمیم لستر برای اخراج مربی محبوب ۶۵ ساله‌ای که گذشته از به قهرمانی رساندن "روباه‌ها" آن هم برای اولین بار در تاریخ، با اخلاق خوب، وقار و متانتش دل هواداران تیم را نیز به دست آورده بود، خیلی‌ها را به واکنش وادار کرد.

از جمله آن‌ها گری لینه‌کر، مهاجم سابق لستر و تیم ملی انگلستان که در توییترش نوشت: "اخراج کلودیو رانیری آن هم بعد از همه کارهایی که برای لستر انجام داده، عملی غیرقابل توجیه، نابخشودنی و به شکل ناخوشایندی ناراحت‌کننده است."

+نقش آب-لبو و محفظه یخ در قهرمانی لستر

+هفت غیرممکنی که از قهرمانی لستر محتمل‌تر دانسته می‌شد

سوالی که پیش می‌آید این است: چه چیزی باشگاه را تا این حد عصبانی کرده که دست به چنین کاری بزند؟

لستر در این فصل افتی را تجربه کرده که حتی در بدترین کابوس‌هایش هم آن را نمی‌دید. اگر یکی از تیم‌های ساندرلند، کریستال پالاس و هال این آخر هفته بازیشان را ببرند، لستر در منطقه سقوط از لیگ برتر قرار خواهد گرفت. اگر هر سه تیم بازی‌هایشان را با برد پشت سربگذراند، لستر دوشنبه در حالی به دیدار لیورپول می‌رود که قعرنشین است.

فصل گذشته لستر بعد از ۲۵ بازی با ۵۳ امتیاز در صدر جدول قرار داشت، دو رتبه بالاتر از تاتنهام. این فصل اما این تیم بعد از همین تعداد بازی با تنها ۲۱ امتیاز در رده هفدهم قرار دارد. لستر فصل قبل فقط ۳ بازی را باخت و در کل ۳۶ بار دروازه‌اش باز شد و در حالی که این فصل تا الان ۴۳ گل خورده و ۱۴ باخت دارد.

به نظر می‌رسد این‌ تفاوت میان نتایج فصل قبل با این فصل چیزی است که مالکان باشگاه را به وحشت انداخته. آن‌ها لستر را به شدت در خطر می‌بینند و نزدیک‌ترین خطر‌ هم به گفته "ایاوات سریوادهاناپرابا"، نایب رئیس باشگاه سقوط به دسته پایین است: "هرگز انتظار نداشتیم که نتایج خارق‌العاده فصل قبل دوباره تکرار شوند. باقی ماندن در لیگ برتر اولین و تنها هدف ما از ابتدای فصل بود."

با این وصف اگر هواداران لستر احساسات و خاطرات فصل گذشته را کنار بگذراند، احتمالا می‌توانند درک کنند که دلیل این تصمیم نجات لستر از دراماتیک‌ترین سقوط تاریخ لیگ برتر بود. تصمیمی که البته با توجه به آنچه رانیری فصل قبل برای لستر انجام داد، چندان حقش نبود.

مورد خاص کلودیو رانیری

در فوتبال مربی‌ای وجود ندارد که نشود اخراجش کرد. اما معجزه فصل گذشته رانیری در لستر، اعتبار او را تا چیزی نزدیک به بی‌نهایت بالا می‌برد. یک فصل قبل‌تر اتفاقی مشابه در چلسی افتاد. ژوزه مورینیو که در ۲۰۱۵-۲۰۱۴ چلسی را قهرمان کرده بود، فصل بعد از آن از باشگاه اخراج شد. او البته روی نیمکت باشگاهی می‌نشست که کارنامه‌ای پر از افتخار داشت و به عکس رانیری در یک چشم به هم زدن تیمش را از قعر به صدر نرسانده بود.

رانیری با روشی متکی بر دفاع منسجم، سازماندهی قوی و ضدحمله‌های سریع و با بهره‌گیری از توانایی‌های جیمی واردی و ریاض محرز توانست لستر را از رده ۱۴ به جایگاه نخست برساند.

به همین دلیل است که نحوه برخورد باشگاه با رانیری، سوالاتی در مورد اساس وفاداری و معرفت در فوتبال به وجود می‌آورد؛ این که درست است با مردی که لستر را به داستانی افسانه‌ای در عالم ورزش تبدیل کرد، این طور رفتار شود؟

+ورزش جهان در سال ۲۰۱۶؛ از درخشش فلپس و بولت تا معجزه لستر و ایسلند

+قهرمانی تاریخی لستر در پی توقف تاتنهام در برابر چلسی

در سوی دیگر اما این سوال وجود دارد: آیا موفقیت فصل گذشته رانیری این اطمینان را می‌داد که او توانایی حفظ لستر در لیگ برتر را دارد؟

رانیری مربی با تجربه‌ای است و به نظر می‌رسید گنجینه اعتباری باقیمانده از فصل قبل، می‌توانست نقطه اتکایی برایش باشد. حساب این مرد دوست داشتنی و صاحب سبک اما روز پنجشنبه دیگر اعتباری نداشت.

بازیکنان لستر باید سرشان را پایین بیاندازند؟

جیمی واردی، گلزن برتر لستر با ۲۴ گل در فصل گذشته، پیشنهاد ۲۴ میلیون پوندی آرسنال را رد کرد تا قراردادش را ۴ سال دیگر با لستر تمدید کند. او این فصل فقط ۵ گل زده و احتمالا آرسنالی‌ها حالا فکر می‌کنند جواب منفی این بازیکن جلوی ضررشان را گرفته.

ریاض محرز، دیگر ستاره تیم که همه اروپا به دنبالش بودند هم قراردادی ۴ ساله با باشگاه امضاء کرد. کسپر اشمایکل، دروازه‌بانی که از اورتون پیشنهاد داشت و همین طور دنی درینک‌واتر، هافبک تیم هم قراردادشان را ۵ سال دیگر با باشگاه تمدید کردند.

محرز فصل قبل ۱۷ گل در لیگ برتر زد اما این فصل فقط ۳ بار پایش به گل باز شده. دنی درینک‌واتر هم هنوز نتوانسته خودش را به سطحی برساند که فصل قبل منجر به دعوتش به تیم ملی انگلیس شده بود.

این طور که پیداست بازیکنان لستر دیگر اشتیاق و عطشی که فصل قبل به آن‌ها در بالا رفتن از کوه کمک می‌کرد را ندارند. بعضی‌ها هم مثل وس مورگان و رابرت هوت دوباره به همان مدافعان میانی متوسطی تبدیل شدند که پیش از اتفاقات فصل گذشته بودند.

این بازیکنان اگر تا حالا کاستی‌هایشان را در پشت سپری به نام رانیری پنهان می‌کردند، حالا دیگر هیچ بهانه یا سپربلایی ندارند.

اما یکی از مهم‌ترین عوامل سقوط لستر می تواند بازیکنی باشد که تابستان گذشته با قراردادی ۳۲ میلیون پوندی به چلسی رفت. در نبود انگولو کانته، سطح انرژی بالا، زیرکی و تکل‎های بی‌رحمانه او، لستر دیگر آن تیم قبلی نشد. کانته البته در حال حاضر با چلسی در راه یک قهرمانی دیگر در لیگ برتر قدم برمی‌دارد.

رانیری در لستر چطور به خاطر آورده می‌شود؟

وقتی تب و تاب اخبار فروکش کند، رانیری به عنوان مربی‌ای به یاد آورده خواهد شد که بهترین لحظات ورزش لسترسیتی را رقم زده. کسی که این شهر و باشگاه‌اش را به خبری خوش در دنیا تبدیل کرد. او به عنوان انسانی با اخلاق و متین در ذهن‌ها باقی خواهد ماند. مردی که با قدرت نهفته در پس لبخندهایش توانست شاگردانش را به غیرمحتمل‌ترین موفقیت تاریخ ورزش بریتانیا برساند.

مربی ایتالیایی را همچنین به عنوان کسی به یاد خواهند آورد که با قدرناشناسی روبرو شد، نمونه‌ای که ثابت می‌کند احساسات در فوتبال جایی ندارد. در نهایت رانیری در لستر به عنوان یک انسان والا به یاد آورده خواهد شد که شاهکار کرد و برای همیشه در خاطره‌ها باقی خواهد ماند.

حرکت بعدی لستر

مالکان لستر به احتمال زیاد گزینه‌ای برای مربیگری باشگاه در نظر دارند که این طور یکدفعه دست به اخراج رانیری زدند. صحبت از بازگشت نایجل پیرسون، مربی پیشین تیم گاهی به گوش می‌رسید، اصلی‌ترین گزینه برای جانشینی رانیری اما شاید روبرتو مانچینی باشد.

او در حال حاضر مشغول به کار نیست. قبلا برای مدت کوتاهی در لستر بازی کرده و تجربه مربیگری در لیگ برتر را هم دارد. او از دسامبر ۲۰۰۹ تا می ۲۰۱۳ مربی منچسترسیتی بود و در ۲۰۱۱ این تیم را قهرمان جام حذفی کرد و درست یک سال بعد هم آن‌ها را به قهرمانی در لیگ برتر رساند که ۴۴ سال بود انتظارش را می‌کشیدند.

هر کس بعد از رانیری هدایت لستر را برعهده بگیرد اولویتش باید رساندن تیم به جایگاهی امن در لیگ برتر باشد نه صرفا تقلید از نتایج موفقیت‌آمیز مربی قبلی.