منچستر يونايتد قهرمان جام ليگ انگلستان؛ ساوثهمپتون بازنده سربلند

ژوزه مورینیو به همراه منچستر یونایتد فاتح جام لیگ (جام اتحادیه سابق) انگلستان شد. مورینیو با چلسى تجربه قهرمانى در جام لیگ را داشت و حالا با یونایتد نیز به این افتخار دست پیدا کرده است. جام لیگ انگلستان از نظر اهمیت پس از لیگ برتر و جام حذفی قرار دارد.

در حالیکه لوییس فان خال سال گذشته توانسته بود جام حذفی را به هواداران منچستر یونایتد تقدیم کند اما به محض پایان بازى از کار برکنار شد تا مالکان یونایتد نشان دهند قهرمانى در جام‌های داخلی اهمیت چندانى براى آنان ندارد.

اما ساوثهمپتون پس از سالیان طولانى و یکبار دیگر در فینال جام حذفى به دنبال افتخار بود. ساثهمپتون در سال ١٩٧٦ (زمانی که در دسته دوم بود) در فینال همین جام منچستر یونایتد را شکست داده بود و این قهرمانى اولین و آخرین افتخار تاریخ این باشگاه محسوب مى‌شود. بازیکنان ساوثهمپتون در این دیدار با انگیزه‌اى مضاعف به دنبال تکرار تاریخ بودند. ساوثهمپتون برغم شکست در این دیدار تیم برتر میدان بود و تنها درخشش زلاتان ابراهیموویچ موجب شد این تیم نتواند افتخاری دیگر کسب کند.

استراتژى و تاکتیک:

کلود پوئل سرمربى فرانسوى ساوثهمپتون و ژوزه مورینیو سرمربى نامدار و پرتغالى منچستر یونایتد با تاکتیکى کاملا مشابه به میدان آمدند. هر دو تیم با انتخاب سیستم ١-٣-٢-٤ سعى داشتند با تشکیل دو خط دفاعى متراکم در جلوی دروازه مانع از گلزنى حریف شوند. تنها تفاوت دو تیم در منطقه شروع دفاع بود. ساوثهمپتون با عقب‌نشینى به زمین خودى، دفاع فشرده و نزدیک به دروازه، خط دفاعى خود را شکل مى داد و با این تاکتیک دو منظور داشت؛ اول اینکه به بازیکنان سرعتى یونایتد به مانند لینگارد و مارسیال فضا ندهد و دوم اینکه ردموند و برتراند از چپ بتوانند در ضد حمله دروازه یونایتد را تهدید کنند.

مورینیو نیز استراتژى نسبتا مشابهی را در نظر گرفته بود اما خط دفاعى یونایتد نزدیکتر به مرکز زمین شکل مى‌گرفت.

در حالیکه یونایتد با درخشش فردى زلاتان و لینگارد با دو گل پیش افتاده بود، ساوثهمپتون با شایستگى بازى را به تساوى کشاند و در حالیکه سزاوار پیروزى بود یکبار دیگر درخشش زلاتان به کمک مورینیو آمد؛ در دقایق پایانى و در حالیکه ساوثهمپتون کاملا تیم برتر میدان بود یونایتد به گل پیروزى رسید.

ساوثهمپتون حتى پس از اینکه با دوگل بازى را واگذار کرده بود اما همچنان با نظم و انضباط خاصى بازى مى‌کرد. گذشته از حرکت عالى لینگارد که برای خود فضا ایجاد کرد، استیونز مدافع مرکزى ساوثهمپتون بجای اینکهمراقب لینگارد باشد در فکر حفظ نظم خط دفاعى بود. غیبت ون دایک مدافع اصلى و هلندى ساثهمپتون (به دلیل مصدومیت) در این صحنه کاملا حس شد.

در گل سوم نیز پرووس-وارد باید هررا را تحت فشار مى‌گذاشت واجازه نمى‌داد او براحتى سانتر کند. اشتباهات فردى بازیکنان ساوثهمپتون موجب شد تا برغم تاکتیک و استراتژى تاثیرگذار پوئل، این تیم بازى را واگذار کند.

تک مهاجم: زلاتان ابراهیموویچ (منچستر یونایتد) و مانولو گابیادینى (ساوثهمپتون)

در تفکرات تاکتیکى دو مربى نقش تک مهاجم دو تیم متفاوت بود. زلاتان ابراهیموویچ برغم کندى و تحرک نچندان زیاد بدون شک بهترین بازیکن میدان بود. زلاتان با حفظ توپ و قدرت گلزنى فرشته نجات مورینیو در این دیدار بود. او در نقش بازیکن رابط بخوبى هافبکهاى یونایتد را صاحب توپ مى کرد. حرکات دیدنى زلاتان و هوش سرشار او در جایگیرى خصوصا در گل سوم دیدنى بود.

در حالیکه یونایتد اسیر دفاع فشرده ساثهمپتون شده بود زلاتان با کاشته دیدنى خود یونایتد را به گل رساند. گل دقایق پایانى زلاتان نشان داد چرا مورینیو قصد دارد قرارداد او را براى سال آینده تمدید کند.

نکته قابل توجه در گل سوم یونایتد حرکت زلاتان پس از پاس کریک به مارسیال است. زلاتان با آرامشى خاص و کاملا هوشیارانه از پشت محوطه جریمه به منطقه شش قدم حرکت کرد و با جایگیرى در بین مدافعان ساوثهمپتون منتظر پاس هررا شد. در حالیکه تمامى بازیکنان در این دقایق نظاره‌گر توپ بودند حرکت زلاتان برخلاف حرکت توپ و جایگیرى در فضاى مناسب واقعا دیدنى بود.

در مقابل مانولو گابیادینى ملى‌پوش ایتالیایى و مهاجم اول ساوثهمپتون نقش متفاوتى داشت. او با دو گلی که زد به همراه ردموند بهترین بازیکن ساوثهمپتون بود. گابیادینى با قدرت دوندگى وظیفه داشت نظم خط دفاعى یونایتد را برهم بزند تا تادیچ، ردموند و پرووس-وارد به دروازه دى خیا حمله کنند. گابیادینى صرف نظر از برهم زدن نظم دفاعى یونایتد حضور پررنگى در محوطه جریمه داشت و گل دوم او نشانگر تکنیک منحصر به فرد و قدرت تمام کنندگى این بازیکن جوان بود.

گابیادینى فورواردى تمام کننده و زهردار و در محوطه جریمه بسیار خطرناک است و هر چه از دروازه دور شود تاثیرگذارى او کمتر می‌شود اما زلاتان در تمامى منطقه یک سوم حمله نقش موثر خود را به نمایش مى گذارد.

نکته کلیدى بازی در سمت راست یونایتد و چپ ساوثهمپتون بود. برتراند و ردموند باهمکارى خوب و سرعت منحصر به فردشان سمت راست یونایتد را کاملا از کار انداخته بودند. با حضور این دو بازیکن والنسیا کمتر در حملات شرکت مى‌کرد و ماتا کاملا در جریان بازى محو شده بود. مورینیو با شروع نیمه دوم کریک را جایگزین ماتا کرد و لینگارد به سمت راست منتقل شد تا به همراه والنسیا مانع از نفوذهاى برتراند و ردموند شود.

اما پوئل سرمربى ساثهمپتون نشان داد بى‌دلیل تیمش در فینال نیست. در حالیکه یونایتد قصد داشت سمت چپ ساوثهمپتون را مهار کند هر دو گل گابیادینى از سمت دیگر به دست آمد.

استیونس-تادیچ و روخو-مارسیال

پوئل بخوبى از ضعف سمت چپ خط دفاعى یونایتد استفاده کرد و در شرایطى که یونایتد با دو گل پیش افتاده بود بازى را مساوى کرد. گل سالم گابیادینى در دقایق ابتدایى که با اشتباه کمک‌داور قبول نشد نیز از سمت چپ و با ضعف روخو به دست آمد.

حضور کم رنگ روخو در حملات به همراه ضعف مارسیال در کارهاى دفاعى موحب شده بود تا تادیچ و سدریک براحتى در این منطقه یونایتد را تحت فشار قرار دهند. روخو از معدود دفعاتى که در حمله شرکت کرد پایه گذار گل دوم یونایتد شد.

روند شکست ناپذیرى منچستر یونایتد همچنان ادامه دارد و با این قهرمانى مورینیو بیشتر از گذشته توانست امید به بازگشت روزهای خوش سر الکس فرگوسن را زنده کند.