ترزا می؛ رهبری که دوست ندارد درباره خودش حرف بزند
حق نشر عکس
AFP
ترزا می از ژوئیه ۲۰۱۶ پست نخست وزیری بریتانیا را در اختیار داشته است. او بعد از مارگارت تاچر دومین نخست وزیر زن بریتانیاست، هرچند برخلاف او، بدون پیروزی در انتخابات زمام امور را به دست گرفت.
از این رو خانم می به عنوان رهبر حزب محافظه کار در صدد است تا در هشتم ژوئن رای دهندگان را متقاعد کند که او همان رهبر سرسختی است که کشور برای عبور از دوران دشوار به آن نیاز دارد.
یکی از همکارانش در حزب محافظه کار زمانی گفته بود که او "بدجور سرسخت" است، حال او این توصیف درباره خودش را مایه افتخار می داند. خیلی ها او را زنی "محکم" و "غیرقابل انعطاف" می‌دانند.
تا قبل از آمدنش به مقر نخست وزیری به دنبال استعفای دیوید کامرون، حتی برای خیلی از هم حزبی‌هایش او چهره‌ای مرموز بود.
خانم می سیاستمداری است که به ندرت درباره احساسات و عقایدش صحبت می‌کند.
- نخست‌وزیری که نتوانست سر حرفش بایستد
- ترزا می نخست وزیر بریتانیا شد
- مایکل گوو و ترزا می نامزدی خود را برای جانشینی دیوید کامرون اعلام کردند
- چه کسی جانشین دیوید کامرون می‌شود؟
تررا می کیست؟
خانم می،۶۱ ساله، در دانشگاه آکسفورد جغرافی خوانده و پیش از اینکه به عضویت پارلمان در آید در سیتی (مرکز مالی و بانکی لندن) کار می‌کرد.
از ۱۷ سال پیش، درست دو سال بعد از اینکه برای اولین بار از "میدن هد" به عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد، در سطوح بالای حزب فعال بود.
از سال ۱۹۹۹ در کابینه سایه مایکل هاوارد به عنوان مسئول امور آموزش و کار حضور داشت و تا روزی که محافظه‌کاران قدرت را به دست گرفتند در همین مقام باقی بود. در دوره نخست وزیری تونی بلر از حزب رقیب کارگر، برای بیش از ده سال او در پست‌های مختلف در کابینه سایه ماند، که بخش عمده‌ای از آن به عنوان مسئول امور زنان و برابری بود.
خانم می برای ۶ سال در دوره نخست وزیری دیوید کامرون، وزیر کشور بریتانیا بود. همین پست او را در موقعیتی ویژه قرار داد، چرا که در پنجاه سال گذشته هیج کس ۶ سال پیاپی در این پست کلیدی نبود.
یکی از ویژگی‌های خانم می، توانایی‌اش در مذاکره و توجه به جزییات در مذاکره است. همان چیزی که در مذاکرات برای خروج از اتحادیه اروپا، اهمیت کلیدی پیدا می‌کند.
بسیاری از همکاران ترزا می او را آدمی مطمئن توصیف می‌کنند، کسی که کاری را که به دستش بدهند به سرانجام می‌رساند.
او در توصیف خود می‌گوید: "من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیو خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم".
این در حالی است که در سال‌های گذشته به او انتقاد می شد که با وزارت کشور مثل ملک شخصی برخورد می کند، برایش افکار عمومی چندان اهمیتی ندارد و با معاونانش، عهد اخوت می بندد. همه اینها مسائلی بود که برای وزارتخانه ای که دائما در خط مقدم ارتباط با مردم است، مسئله ایجاد می کرد.
خانم می متاهل است و فرزندی ندارد. ظاهرا قصد هم ندارد درباره زندگی خصوصی خود به کسی توضیح دهد و از پاسخ دادن به سوالات سایرین در این باره طفره می‌رود.
او که فرزند یک کشیش انگلیکن بود، در سال‌های اخیر توانست یکی از مهم‌ترین قوانین برابری حقوق را پیش ببرد: قانون ازدواج همجنسگرایان در بریتانیا که از مسائل بسیار حساس، به خصوص در میان همکارانش در حزب محافظه کار محسوب می شد.
ترزا می با افتخار خود را یک فمینیست می داند. چند سال پیش او با پوشیدن یک تی شرت که رویش نوشته شده بود 'یک فمینیست این شکلی است'، بر این موضوع تاکید کرد.
او که برای سال‌ها یکی از مهم‌ترین پست‌های مملکتی را در اختیار داشته، رییس و یکی از پایه گذاران گروه "زنان برای برنده شدن" است که تلاش می‌کند زنان بیشتری را به نمایندگی مجلس از حزب محافظه کار ترغیب کند.
آنچه مسلم است اینکه که ترزا می در ۶۱ سالگی، مسن ترین فرد از زمان نخست وزیری جیمز کالاهان در سال ۱۹۶۷ بوده که وارد دفتر نخست وزیری شده است. او همچنین اولین نخست وزیر از زمان تد هیث است که فرزند ندارد.
.